Μη ξεχνάμε πως χωρίς να σπάσουμε αβγά δεν κάνουμε ομελέτα...

Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να αγαπηθούν.
Τα πράγματα δημιουργήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν.
Ο λόγος που ο κόσμος είναι μέσα σε ένα χάος,
είναι γιατί τα πράγματα έχουν αγαπηθεί και οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιηθεί...
Τρύφων Μπουγάς

"ΦΑΛΗΡΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ" Για να μην ξανακοιμηθούν ήσυχοι οι φταίχτες….

Το τι  έφταιξε και φτάσαμε ως την άκρη της  καταστροφής, όλοι το ξέρουμε. Το φαύλο μεταπολιτευτικό σύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς και της διάβρωσης των θεσμών και οι αγοραίες πελατειακές  σχέσεις   είναι βασικός λόγος.
Το μεγάλο ποσοστό ανάξιων πολιτικών,  που  ενώ θα έπρεπε να διδάσκουν  ήθος, αρχές και πατριωτισμό. αυτοί χωρίς αντιστάσεις εκμαυλίστηκαν στον χυδαίο νεοπλουτισμό και στην   ξιπασμένη ματαιοδοξία, μολύνοντας συνάμα και την κοινωνία, είναι ο άλλος σοβαρός λόγος.
Ο λαός τώρα, που συνένοχα πάντα σιωπούσε--όταν δεν επιβράβευε και συνεργούσε, που νόθευσε  αρχές και αξίες, που έμαθε  πως γίνεσαι σπουδαίος μόνον αν και με κάθε τρόπο είσαι πλούσιος, είναι  μια άλλη βασική αιτία.
Και τέλος σαν υπόστρωμα και πλαίσιο των προηγουμένων, η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και χυδαιότητα, που με τα ληστρικά εργαλεία της χρηματοπιστωτικής κόλασης διαλύει λαούς και πατρίδες μέχρι να κυριαρχήσει απόλυτα ο φασισμός της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Όλα αυτά  λοιπόν, που  με την καθοριστική συμβολή και πολιτεία  του  σημερινού πρωθυπουργού--του οποίου ο περίεργος ρόλος   ανησυχεί ακόμα και τους οπαδούς του, οδήγησαν τον τόπο μας στο χείλος του γκρεμού και τον λαό στη φτώχεια και την απόγνωση.
Ενώ όμως σχετικά εύκολο είναι να περιγράψει κανείς τις αιτίες της παρακμής,  τόσο δύσκολο είναι να βρει λύσεις για  την δραματική κατάσταση που είμαστε και την χειρότερη που θα βρεθούμε.
Και εκεί που  θα βρεθούμε—αλλοίμονο, δεν θα είναι από τις οικονομικές μας δυσκολίες μόνον.
Θα είναι και από την κοινωνική σκληρότητα που παθητικά εμπεδώσαμε και που κρίσιμα θα δοκιμαστούμε στην τραχιά της γωνία, αν   νοιαστούμε μόνον για την διάσωση μας και κυνικά γυρίσουμε την πλάτη στην  εξαθλίωση του κοινωνικού μας περίγυρου.
Αυτό λοιπόν το στεγνό τοπίο και με τον  καθένα μας ένα οργισμένο  εκρηκτικό μείγμα που βλέπει ακόμα τους θύτες να απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα λάφυρα επί των ερειπίων, που άραγε θα καταλήξει;
Σε κοινωνική σύγκρουση, αλληλοσπαραγμό και εμφύλιο μεταξύ μας;
Και αν αυτός ο μέγιστος κίνδυνος πραγματικά μας απειλεί, όλοι εμείς και πέρα από τις όποιες κομματικές μας αναφορές, τι πρέπει να κάνουμε;
Να κλειστούμε μήπως ο καθένας στο καβούκι της αυτοσυντήρησής  του και να κοιτάξουμε μόνον το σπίτι μας—κι’ ας καίγεται του διπλανού μας, η  να συναντηθούμε με τους πολλούς και να χτίσουμε  μαζί τους ένα νέο κοινωνικό ΕΜΕΙΣ  που θα μας σκεπάσει και θα μας προστατεύσει;
Ένα νέο πανίσχυρο ΕΜΕΙΣ που θα δυναμώσει τις αντοχές μας, που θα εμποδίσει τους αχρείους, που θα φέρει το ξημέρωμα πιο νωρίς.
Και όσο είναι ακόμα καιρός φυσικά, δηλαδή αμέσως, γιατί αργότερα μόνον για να προσευχηθούμε θα βρίσκουμε ίσως χώρο.
ΕΜΕΙΣ κοντά ο ένας στον άλλο, ας ξεκινήσουμε το δύσκολο και άξιο ταξίδι για μια άλλη κοινωνική κουλτούρα  και αλληλεγγύη.
Για να μην ξεθεμελιωθεί τελείως το Έθνος μας,
Για να αντέξει και να μην εξαθλιωθεί και ντροπιαστεί κι’ άλλο ο λαός μας.
Για να μην ξανακοιμηθούν ήσυχοι οι φταίχτες….

ΦΑΛΗΡΗΚΗ ΡΗΞΗ ΜΠΟΥΓΑΣ ΤΡΥΦΩΝ

ΦΑΛΗΡΙΚΗ ΡΗΞΗ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ..

ΜΠΟΥΓΑΣ ΤΡΥΦΩΝ ΦΑΛΗΡΙΚΗ ΡΗΞΗ

ΜΠΟΥΓΑΣ ΤΡΥΦΩΝ ΦΑΛΗΡΙΚΗ ΡΗΞΗ

ΜΠΟΥΓΑΣ ΤΡΥΦΩΝ: ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ!

Η εποχή μας είναι άχαρη, αφού εμείς οι υποτιθέμενοι μεγάλοι κάνουμε τα πάντα για να σβήσουμε από τα παιδιά μας τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Καταφέραμε να διαβρώσουμε τον κόσμο μας από το ψέμα, την υποκρισία, την αναξιοπιστία, τη διγλωσσία και την αναξιοκρατία. Μάλλον καταφέραμε την πτώση των αξιών την κατάρρευση των ιδεολογιών, την αμφισβήτηση των προτύπων, την υποχώρηση της συλλογικής δράσης σε όφελος του ατομισμού. Δεν έχουμε ανάγκη από αρίστους αλλά από αρεστούς και stars. Πόσοι δεν έχουμε ευθύνη όταν ωθούμε τα παιδιά μας σε «βόλεμα» με πλάγιους τρόπους και την επιδίωξη του εφήμερου κέρδους με κάθε είδους «αρπαχτές».

Αυτός ο «ρηχός» κόσμος που κατασκευάσαμε για τα παιδιά μας απαξιώνει κάθε προσπάθεια συλλογικού αγώνα, κάθε προσπάθεια αλλαγής, αφού πολύ δύσκολα πείθει για το νόημα και την αποτελεσματικότητά του. Αυτό που στο δημόσιο λόγο διαπιστώνεται ως απαξία της πολιτικής φαίνεται ολοκάθαρα κυρίως από το γεγονός πως η αποστασιοποίηση από την πολιτική χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τη σημερινή νεολαία. Σε εκλογές που συμμετέχουν οι νέοι, όπως οι φοιτητικές εκλογές, η αποχή αυξάνει κάθε χρόνο και περισσότερο τα ποσοστά της και αναδεικνύεται ο αδιαφιλονίκητος νικητής. Ρωτώντας φοιτητές γιατί δεν ψηφίζουν απαντούν πως δε θ΄αλλάξει τίποτα με την ψήφο τους. Μάλιστα οι νέοι αυτοί μπορεί να είναι και δραστήριοι και να έχουν πολιτική άποψη.
Αυτό το γενικότερο κλίμα απαξίωσης και άρνησης της πολιτικής και ως εκ τούτου και δυσκολία έως και αντίθεση συμμετοχής σε συλλογικές δράσεις και κύρια στην εκλογική διαδικασία έχει επηρεάσει και τα πιο νέα παιδιά μας, τους καινούργιους ψηφοφόρους. Εμείς όμως οφείλουμε να τους φωνάξουμε το «ζητείται ελπίς» του Αντώνη Σαμαράκη! Αλίμονο αν οι νέοι δεν ψάχνουν, έστω και αν δεν βρίσκουν. Το μέλλον τότε θα μοιάζει γερασμένο! Αν οι νέοι μας θέλουν να ανατρέψουν τον κανόνα πως ο άνθρωπος είναι πολιτικό όν, ας το κάνουν και ας μας προτείνουν το δικό τους κανόνα, τον δικό τους τρόπο. Αλλά για να μας τον πουν πρέπει να μας βρουν και για να μας βρουν πρέπει να συμμετέχουν. Πρέπει να πούμε στα παιδιά μας πως η ανανέωση της πολιτικής με βαθιές τομές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία της, και η αλλαγή των πραγμάτων στην τοπική μας κοινωνία τα χρειάζεται παρόντα. Η γειτονιά τους είναι και δική τους υπόθεση, αφού τα όνειρα και οι ελπίδες τους γι αυτήν φτιάχνουν τις πολιτικές μας.
Η ισοπέδωση της πολιτικής, η ταμπέλα ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, είναι μάλλον μια εύκολη άρνηση που μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις ιδιαίτερα επικίνδυνες. Αν επικρατήσει αυτή η λογική τότε όσοι παραμένουν ακόμη υγιείς και αλώβητοι από τις σειρήνες της παρακμής, είτε θα συμμαχήσουν με το σύστημα, είτε θα αποχωρήσουν. Τότε η πολιτική θα παραμείνει χώρος ελεύθερος στους χειρότερους και πιο αδίστακτους εκπροσώπους της. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες για την πολιτική και το μέλλον της κοινωνίας που ούτως ή άλλως ανήκει στα παιδιά μας.
Οφείλουμε λοιπόν να πούμε στα παιδιά μας πως δεν μπορούν ν’ αφήσουν την πολιτική στα χέρια των αμοραλιστών και αδίστακτων διαχειριστών της. Τότε πολύ απλά δε θα έχουν μέλλον. Και δε θα μπορεί να ελπίζει. Αν χωρίς ελπίδα τα οράματα πεθαίνουν, είναι βέβαιο ότι χωρίς αγώνες κινδυνεύει η ελπίδα. Η προσπάθεια μπορεί να είναι πολλές φορές δύσκολη, αλλά είναι το μόνο που έχουμε. Η συμμετοχή των παιδιών μας στην εκλογική διαδικασία, είναι αντίσταση και πρόταση! Είναι αντίσταση στην πτώση των αξιών, στην αναξιοκρατία, στην υποκρισία, στο ψέμα και σε όλα τα φαινόμενα παρακμής μιας κοινωνίας της προηγούμενης γενιάς. Έτσι, ακόμη κι αν το παλιό δεν έχει πεθάνει, να γίνουν γεννήτορες του καινούργιου!
Ζητείται λοιπόν ελπίς, αυτή της συμμετοχής των παιδιών μας στις αποφάσεις για τις τοπικές μας υποθέσεις.

ΤΡΥΦΩΝ ΜΠΟΥΓΑΣ:

Ο ραγιαδισμός ως επάγγελμα μπορεί να είναι προσόν στην πολιτική, αλλά για τους υπόλοιπους πολίτες αποτελεί καρκίνωμα .
Όσο και να μην μας αρέσει αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
Ο (νεο)Έλληνας έχει μάθει να κάθεται και να....
περιμένει να τα κάνουν όλα οι άλλοι.
Έχει συνηθίσει να ζητάει ρουσφέτια και μετά να κατηγορεί την κοινωνία, τα κόμματα, το σύμπαν για την αδικία που υπάρχει
Μηδέ εμού εξαιρουμένου, αρέσκεται να ρίχνει τις
ευθύνες στους πολιτικούς
και γενικά σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό του, λες και οι πολιτικοί ή τα κόμματα δεν προέκυψαν από τη δική του στήριξη δεκαετίες τώρα.
Ο (νεο)Έλληνας είναι ραγιάς γιατί δεν προσπαθεί να βελτιωθεί ο ίδιος, αλλά προσπαθεί περισσότερο για το κακό των άλλων που προοδεύουν και τους οποίους ζηλεύει.
Του αρκεί ένα ξεροκόμματο για να κλείσει το στόμα του κοιτάζοντας από μακριά την αδικία και τα αίσχη που συμβαίνουν.
Είναι ραγιάς γιατί όταν καλείται να συμμετάσχει σε μια μορφή αντίδρασης που θα εκτεθεί αναγκαστικά επώνυμα,
το βάζει στα πόδια και προτιμάει ένα φραπέ για να σχολιάσει επικριτικά τι κάνουν οι άλλοι και τι θα έκανε ο ίδιος αν ήταν στη θέση τους.
Είναι ραγιάς γιατί ακόμα και τη στιγμή που χρεοκοπεί η χώρα
αρνείται να δει την πραγματικότητα και προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στα αντίπαλα κόμματα χωρίς να αναγνωρίζει τη δική του προσωπική ευθύνη αλλά και τα εγκλήματα που έκαναν τα κόμματα που ψηφίζει.
Είναι ραγιάς γιατί μπροστά στη δική του εξυπηρέτηση είναι έτοιμος να καταπατήσει κάθε έννοια δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και ισονομίας
Οι (νεο)Έλληνες είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τη νέα σκλαβιά που τους ετοίμασαν.
Ως ραγιάδες θα τα υπομείνουν όλα ήσυχα και χωρίς πολλά πολλά.
ένα ξεροκόμματο θα είναι αρκετό για να βουλώσει τα στόματα όσων τυχόν θα αντιδράσου
Αυτή είναι η μοίρα αυτού του λαού και το μέλλον του προδιαγεγραμμένο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε :αλλο νεοελληνας και αλλο ΕΛΛΗΝΑΣ.

''ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δικό σας''

Οι Τούρκοι δεν θα καταφέρουν ότι δεν κατάφεραν οι Πέρσες

ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΣΤΟΧΑΣΘΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ !
ΚΑΡΔΙΟΚΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΡΕΜΕΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΑΓΟ ΚΙ’ΑΥΤΟΣ !

Ο ψύχραιμος παρατηρητής των εξελίξεων στην Α. Μεσόγειο και τις τελευταίες ώρες γύρω από το σύμπλεγμα του Καστελορίζου δεν έχει κανένα λόγο να εκπλαγεί η να ανησυχήσει. Έχουμε αναφερθεί από το blog στις πραγματικές στοχεύσεις της Τουρκίας, στο παίγνιο ισχύος που εξελίσσεται στην περιοχή και στην προσχηματική «όξυνση» ού μήν και …πολεμικό κλίμα μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ. Για άλλους κτυπά η καμπάνα ! Η επί δεκαετίες αγαστή συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών, της ασφάλειας και της άμυνας μεταξύ των δυο χωρών έχει διδάξει στους Τούρκους ως που μπορούν να «παίξουν» με το Εβραϊκό Κράτος που από καταβολής του αντιδρά με …βιβλικό τρόπο στις προκλήσεις εναντίον του ! «Το σπαθί του Γεδεών», «η ασπίδα του Δαυίδ», «ο Ιησούς του Ναυή» κ.α. δεν είναι μόνο ιστορίες της Βίβλου. Είναι κωδικοί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ στρατιωτικών επιχειρήσεων που έφεραν αποτέλεσμα, συχνά οδυνηρό για τους αντιπάλους. Ρωτήστε την Συρία στην οποία η «ασπίδα του Δαβίδ» κόστισε περίπου 100 αεροσκάφη και δεκάδες οχήματα, αντιαεροπορικές συστοιχίες και ανθρώπινα θύματα… Οι Τούρκοι ΞΕΡΟΥΝ και επίσης ΞΕΡΟΥΝ και οι Αμερικανοί που έχουν ήδη επιλέξει την Μαλάτεια για την εγκατάσταση του αντιβαλλιστικού ραντάρ. Οι Τούρκοι ΞΕΡΟΥΝ ότι η επιχείρηση “BARBAROS” όπως βάφτισαν την ματαιόδοξη προσπάθεια τους να πλασαριστούν ως περιφερειακή υπερδύναμη σε τρεις θάλασσες θα καταλήξει σε Pearl Harbor έτσι και απογειωθούν τα Ισραηλινά F-15, ΞΕΡΟΥΝ ότι ο αναιμικός «στόλος» τους θα ξεκληριστεί όπως ο Τουρκο-Αιγυπτιακός στον κόλπο του Ναυαρίνου : Μεθοδικά, αργά, βασανιστικά από υπέρτερες τεχνολογικά και πολιτιστικά δυνάμεις. Το πραγματικό διακύβευμα, είναι εκεί που θεωρούν ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Στην πειρατική διεξαγωγή ερευνών μέσα στην ελληνική ΑΟΖ που ως Επιμηθείς καθυστερούμε να ορίσωμε. Εμείς τους το επιτρέψαμε. «Βγαίνει ο τουρκικός στόλος από το Ακσάζ !» Τι λές ! Ε λοιπόν ότι βγαίνει από το Ακσάζ, αναγνωριζεται, ταυτοποιείται και προωθείται πρός στοχοποίηση από τα ειδικά για τον σκοπό αυτό χωροθετημένα Ναυτικά Παρατηρητήρια. Ακόμη και η κορβέττα ‘’Haibelyada” αυτό το stealth τελευταίο απόκτημα του Τουρκικού ΠΝ που κάποιοι τείνουν να μας πλασάρουν ως το νέο…Graf von Spee της Α. Μεσογείου που θα ανατρέψει τα δεδομένα ! Τα ΑΣΕΠΕ, τα «ιπτάμενα ραντάρ» της ΠΑ ερευνούν και καταγράφουν και στοχοποιούν ότι κινείται σε ακτίνα 300 ν.μ., τα Mirage F1 – φορείς Scalp έχουν ήδη ανατεθειμένες τις αποστολές τους και οι φρουρές στα νησιά και τις νησίδες είναι με το δάκτυλο στην σκανδάλη. Οι Τούρκοι ρίχνουν ζαριά ! Μια ζαριά με πειραγμένα ζάρια, που στις έδρες τους γράφουν «ΕΛΙΑΜΕΠ», «ΣΗΜΙΤΗΣ», «ΙΜΙΑ», «ΕΛΣΙΝΚΙ», «S-300» και άλλα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Όπως όλοι οι τζογαδόροι, πιστεύουν πως θα τους βγεί. Πώς κάποιος θα βρεθεί να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς που θα μεσολαβήσουν μή τυχόν και «χαλάσει η ΝΑ πτέρυγα της Συμμαχίας», κάποιος «ψύχραιμος» θα αντιμετωπίσει με αγγλικό φλέγμα μια προσβλητική ενέργεια στο Καστελόριζο και κυρίως πως ο χειμαζόμενος, εκβιαζόμενος, ληστευόμενος λαός αυτής της χώρας περί άλλων τυρβάζει. Πώς για άλλη  μια φορά θα πούμε «τώρα για πόλεμο είμαστε;». Πώς το Καστελόριζο και η πειρατική εισβολή στην ΑΟΖ του είναι πολύ μακριά, όσο και η Κύπρος το 74 ! Προσωπικά πιστεύω πως αυτή η ζαριά δεν θα τους βγεί. Ο δοκιμαζόμενος Έλληνας, που παθητικά υφίσταται την φοροεπιδρομή, που πληρώνει αγόγγυστα για τις σπατάλες και τις αρπαχτές της μεταπολιτευτικής συμμορίτικης «ηγεσίας» του, που καλείται να απολογηθεί γιατί …απέκτησε ένα σπίτι (!), που ανέχεται τους κορδακισμούς κομψευόμενων μετα-μοντέρνων υπουργίσκων η τις προσβολές χονδρόπετσων στην ψυχή και το σώμα αντιπροέδρων ΕΔΩ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ. ΤΩΡΑ, γιατί την ανέχεια και την πείνα ακόμη μπορείς να την δεχθείς. Την ξεφτίλα, τον οίκτο των άλλων «τους φουκαράδες ήταν που ήταν για κλάματα, τους πήραν και φαλάγγι οι Τούρκοι» δεν το δέχεσαι ! Την αντίληψη αυτή συμμερίζονται και πολλοί εχέφρονες στην κυβέρνηση και παρατηρούμε ήδη μια ασυνήθη για τα δεδομένα και τις «εκσυγχρονιστικές»παραδόσεις του υπουργείου αλλαγή ύφους, ενώ κυκλοφορούν μετ’επιτάσεως και σενάρια προχωρημένων διαβουλεύσεων με άλλη χώρα της Μεσογείου για θέματα ασφαλείας και ενώ γίνεται λόγος ακόμη και για μεταστάθμευση αεροσκαφών… Βεβαίως κάθε ενίσχυση είναι δεκτή και επιθυμητή. Η Ιστορία όμως και ειδικά η δική μας δείχνει πως μόνο στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις είχαμε αποτέλεσμα. Παραφράζοντας τον πρόεδρο Μάο, «η Τουρκία είναι μια χάρτινη τίγρις». Είναι μια wannabe τοπική υπερδύναμη, με μια υπερθερμασμένη οικονομία, έναν τεράστιο στρατό που ευτελίζεται καθημερινά από το Κουρδικό αντάρτικο, που έχει την φυσική του ηγεσία στην φυλακή, που στην ουσία είναι μια μάζα πεζών και ιππέων της στέπας όπως οι ασιάτες πρόγονοί τους. Ε λοιπόν αυτή η Ασιατική δεσποτεία δεν θα καταφέρει ότι δεν κατάφεραν οι Πέρσες, δεν θα διαρρήξει τον ασφυκτικό κλοιό στον οποίο την έκλεισαν η Ιστορία και η Γεωγραφία !

Ο Χιτλερ είχε πει πως είναι τύχη των ηγετών το ότι οι λαοί δεν σκέφτονται.

Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, θα βγάλουμε το συμπέρασμα πως ούτε εμείς σκεφτόμασταν. Ξεκινήσαμε να κάνουμε κάτι, όταν είδαμε άμεσα τα συμφέροντα μας να θίγονται. 

Όποιο πολιτικό προσανατολισμό κι αν έχει κάποιος αν προχωρήσει σε ένα κριτικό απολογισμό του πολιτικού σκηνικού της χώρας, θα διαπιστώσει πως χάνουμε την ...ελευθερία μας και τα εργασιακά κεκτημένα των προηγουμενων ετών. 

Αν είναι εθνικιστής θα παραπονεθει για την εκχωρηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις. Αν είναι αναρχικός θα σκεφτεί πως η αστική ταξη φτάνοντας στο απόγειο της δύναμης της, αναγκάζεται να καταστρέψει παραγωγικές δυνάμεις αφού τα προϊόντα μένουν απούλητα ώστε να διατηρηθεί το σύστημα και η εκμετάλλευση υπο άλλους όρους...
Αν είναι σοσιαλδημοκράτης θα πει πως τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση μόνο σοσιαλιστικά δεν είναι. Κι αν είναι ένας αγανακτισμένος γέρος που δεν γνωρίζει απο πολιτική ανάλυση θα σκεφτεί πως αυτοί φταίνε και θα τους βρίζει. Κι αφού αρκετοί αναγνωρίζουμε πως οι πρακτικές που ακολούθεί η κυβέρνηση είναι προβληματικές είναι πιο εύκολο να υπάρξει ένα επίπεδο συνεννόησης. Αυτό απέδειξαν και οι πλατείες οι οποίες ήταν η πρώτη σημαντική προσπάθεια ώστε να συνεννοηθούν μεταξύ τους άτομα απο διαφορετικούς χώρους. Οι πολιτικές μας είναι διαφορετικές, αλλα πλέον οι περισσότεροι βρισκόμαστε σε ίδιες η παρόμοιες καταστάσεις. Ας κοιτάξουμε τις ομοιότητες οι οποίες σήμερα, υπερισχύουν των διαφορών.

Ἐπιχείριση Παγκόσμιος Πόλεμος !

Ἂν θέλεις νὰ ἐλέγξεις τὸ ἀποτέλεσμα ἑνὸς παιχνιδιοῦ, θὰ πρέπει νὰ ἐλέγχεις καὶ τὶς δύο πλευρές, ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴν σὲ καταλάβουν θὰ πρέπει νὰ κανεὶς τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστεύουν πῶς οἱ δύο πλευρὲς ἔχουν διαφορετικοὺς ἡγέτες καὶ στόχους.

Τὰ "πρωτόκολλα τῶν σοφῶν της σιων" τὸ ἔθεσαν ὡς ἑξῆς:

Σ΄ὅλη τὴν εὐρώπη, ὅπως καὶ στὶς ἄλλες ἠπείρους, πρέπει νὰ δημιουργήσουμε ταραχὲς καὶ νὰ διασπείρουμε τὴν διχόνοια καὶ τὸ μίσος.
Τὸ ὄφελος γιὰ ἐμᾶς θὰ εἶναι διπλό. 
Ἀφενὸς θὰ κρατᾶμε μ΄ αὐτὸ τὸν τρόπο σὲ σεβασμὸ ὅλες τὶς χῶρες, οἱ ὁποῖες θὰ γνωρίζουν ὅτι θὰ μποροῦμε, ὅποτε θελήσουμε, νὰ προκαλέσουμε τὴν ἀταξία ἢ νὰ ...
ἀποκαταστήσουμε τὴν τάξη... ἀφετέρου μὲ τὶς μηχανορραφίες μας θὰ περιπλέξουμε τὰ νήματα, τὰ ὁποῖα ἔχουμε ἁπλώσει στὰ ὑπουργεῖα ὅλων τῶν κρατῶν εἴτε μέσω τῆς πολιτικῆς εἴτε διὰ μέσου οἰκονομικῶν συμφωνιῶν ἢ δανειστικῶν δεσμεύσεων.
Γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὸν σκοπὸ μᾶς αὐτό, πρέπει νὰ χρησιμοποιήσουμε ὅλη τὴν ἐπιδεξιότητα καὶ τὴν διορατικότητά μας κατὰ τὴν διάρκεια τῶν διαπραγματεύσεων καὶ τῶν συμφωνιῶν. ὅσον ἀφόρα, ὅμως, ἐκεῖνο ποῦ ὀνομάζεται ἐπίσημη γλώσσα, θὰ ἀκολουθήσουμε ἀντίθετη τακτικὴ καὶ θὰ ὑποκριθοῦμε τοὺς ἔντιμους καὶ τοὺς συμβιβαστικούς... 
Πρέπει, ἀνὰ πάσα στιγμή, νὰ εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ὁποιαδήποτε ἀντίδραση καὶ νὰ κηρύξουμε τὸν πόλεμο στὴν χώρα ποῦ τολμάει νὰ μᾶς ἀντιταχθεῖ, μέσω τῶν γειτόνων της.
Ἄν, ὅμως καὶ οἱ γείτονες αὐτοὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ συμμαχήσουν ἐνάντιόν τους, τότε πρέπει νὰ τοὺς ἀντικρούσουμε ὅλους μὲ ἕναν παγκόσμιο πόλεμο."

("Τὰ πρωτόκολλα τῶν σοφῶν της σιων" - πρωτόκολλο 7)

"ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δικό σας"

Η πιο ρεαλιστική περιγραφή της σημερινής πραγματικότητας .

Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά και παραπέρα. Σκατά στον ουρανό, στη γη, σκατά και στον αέρα.
Καλά δεν εκαθόμουνα;
Τί ήθελα να χέσω;
Να τσακιστεί ο απόπατος και στα σκατά να πέσω;Γιώργος Σουρής .

H EΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΗ !

Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα.Ξεφεύγεις,διασκεδάζεις,ξεκουράζεσαι.
Οταν περνάς καλά, ο χρόνος κυλάει γρήγορα, σαν τον ταξιτζή που σου βάζει διπλή ταρίφα στα μισά μιας ευχάριστης διαδρομής.

Αναρωτιέσαι ότι κάτι θα σου στοιχίσει.

Ακόμα και ενας μήνας διακοπών θεωρείται λίγος.

Για τους περισσότερους πρέπει να περάσουν έντεκα ολόκληροι μήνες για να επαναλάβουν άλλη μια θερινή δραπέτευση από την τσιμεντούπολη.
Η καταγωγή της πλειοψηφίας των κατοίκων των μεγάλων πόλεων είναι από την επαρχία.

Εκεί μένουν οι δικοί τους άνθρωποι.

Περιμένουν κι αυτοί ανυπόμονα τον ένα μήνα.

Το χωριό που αποκτά επιτέλους (έστω και για λίγο) την χαμένη ζωντάνια των έντεκα μηνών.
Κάποιοι πληρώνουν την ολιγοήμερη παραμονή σε γνωστούς ή άγνωστους προορισμούς, με τη φύση να τους φιλοξενεί στα θαλασσινά και βουνίσια τοπία της.
Πολλοί θα ήθελαν να μένουν εκεί μόνιμα.

Σκέπτονται,συζητούν,ονειρεύονται.
Το τέρας της αστυφιλίας δεν δίνει περιθώρια για άλλες σκέψεις.
Οι βαλίτσες φορτώθηκαν στο αυτοκίνητο.
Μαζί με τα «τσιμπημένα» διόδια που θα πληρώσετε,βάλτε στην άκρη τα 35+20 ευρώ για το κτηματολόγιο που δεν επισκεφτήκατε ακόμα και μην ξεχάσετε να δώσετε το χαμόγελό σας στα ΜΜΕ.
Το πλαφόν στα καύσιμα είναι μια…τρελή χαρά και ικανοποίηση,έστω και για τους τελευταίους εκδρομείς..!