Στα χρόνια μετά την βιομηχανική επανάσταση, οικοδομήθηκε μία Δυτική κοινωνία στις βάσεις του υλισμού της αγοράς και του μαρξιστικού προοδευτισμού.
Αυτές οι ιδέες κατηύθυναν μέχρι σήμερα πνευματικά και αναπτυξιακά τις
κοινωνίες μας. Σε αυτές τις κοινωνίες της αγοράς, οι νόμοι του
κεφαλαίου, των τραπεζών και των πολυεθνικών, αντικατέστησαν τους νόμους
της φύσης. Η νεολαία της Ευρώπης προσανατολίστηκε σε έναν φθηνό υλιστικό
τρόπο ζωής, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι απώλεσαν κάθε παραδοσιακό
δεσμό με την γη και την φύση, η τέχνη έχασε την δημιουργική της δύναμη…
Αυτός ο σύγχρονος κόσμος σήμερα έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, όχι απλά οικονομικό αλλά κυρίως αξιακό. Στα χρόνια της παρακμής και
του χάους, μια γενιά σκλάβων αντιπαλεύει τον κόσμο όλο και καλεί σε
αφύπνιση και αντίσταση. Μια γενιά με αξιακό και αισθητικό βάθος δεν έχει
ακόμη υπνωτιστεί… Στα ερείπια ανθρώπων και ιδεών θα χτίσουμε ένα νέο μέλλον.
Σε γεμίζουν με ελπίδες όντα που διαχειρίζονται την ζωή σου αλλά και τον δρόμο που θα πάρει ο εφιάλτης σου και είναι τόσο μεγάλη η καταπόνησή σου που θέλεις να πιστέψεις ότι κάποιος από αυτούς θα σε βγάλει από το τέλμα. Είναι φυσικό να θέλεις να πιστέψεις κάπου γιατί το ξέρουμε όλοι μας πια ότι οι ανθρώπινες αντοχές είναι τεράστιες και εσύ δεν θέλεις να δεις που φθάνουν οι δικές σου. Δεν θέλεις να δεις τι μπορεί να αντέξουν ακόμα τα μάτια σου και η καρδιά σου. Ζήσε λοιπόν και την διορισμένη ελπίδα. Είναι και αυτό κομμάτι του παζλ. Είναι και αυτό ένα μέρος του σήριαλ που πρέπει να δούμε, θέλουμε δεν θέλουμε. Αλλά να μην ξεχνάς ότι ζεις το χειρότερο. Και το ζεις μόνο εσύ και κανένας σωτήρας σου. Κάθε μέρα που ξυπνάς να γνωρίζεις ότι ο ανήφορος είναι δικός σου και μόνο δικός σου. Η πολιτική ποτέ δεν είχε ανήφορο. Μόνο ευθείες και όταν ξεπηδούσε κάποια λακκούβα αμέσως έφτιαχνε παράδρομους για να συνεχίσει την πορεία της. Έτσι κάνει και τώρα που εσύ είσαι η λακκούβα της. Δεν θα σκοντάψει πάνω σου, θα σε προσπεράσει αδιαφορώντας αν εσύ έζησες το χειρότερο.
"ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δικό σας": ΜΠΟΥΓΑΣ ΤΡΥΦΩΝ
